Annelieke: ‘Die vrijpartij, mmm…’

11 januari 2013

Annelieke is zeker niet ongelukkig in haar huwelijk. Maar wanneer ze met haar man in bed ligt, kunnen haar gedachtes nog wel eens afdwalen naar een zekere ex-minnaar…

Annelieke is zeker niet ongelukkig in haar huwelijk. Maar wanneer ze met haar man in bed ligt, kunnen haar gedachtes nog wel eens afdwalen naar een zekere ex-minnaar…

"Ik ben al acht jaar getrouwd met een lieve man. Samen hebben we twee kinderen. Ik ben heel gelukkig met mijn gezin en ook qua seks zit het tussen mijn man en mij nog goed. Toch moet ik bekennen dat ik in bed wel eens wegdroom. Meestal duik ik in mijn geheugen en denk aan sexy, opwindende vriendjes van vroeger. Mijn favoriete fantasie is toch wel die over Renato.

Ik heb er bijna niemand over verteld: het is nogal een stout, zelfs beetje gênant verhaal. Ik leerde hem kennen in een discotheek in Amsterdam. Drieëntwintig was ik. We stonden allebei op een klein podium te dansen, zo'n vijf meter bij elkaar vandaan. Uit onze ooghoeken keken we continu naar elkaar. Ik vond hem waanzinnig knap maar ook erg arrogant: er kon geen lachje vanaf. Maar toen hij me, pas na uren en uren staren, opeens aansprak, bleek hij enorm aardig.

Hij kwam uit Italië, was met vrienden op vakantie. Hij heette Renato en was achttien, vertelde hij. Ik loog twee jaar van mijn eigen leeftijd af, anders vond ik het verschil tussen ons wel erg groot. Die avond eindigden we heftig zoenend op een bank en maakten een afspraak voor de volgende dag. In het café waar we elkaar troffen konden we niet van elkaar afblijven en binnen een half uur zat hij bij mij achter op de fiets, op weg naar mijn huis.

Ik zou pasta voor hem maken maar de pannen bleven onaangeroerd: we kleedden elkaar uit en deden veel spannende standjes op mijn bed. Ik wist dat het eenmalig zou zijn, hij zou immers een dag later weer naar Italië teruggaan, maar ik genoot heel erg. Ik vond hem zó mooi. Zijn lichaam was verrukkelijk en hij wist precies wat te doen.

Na urenlang seksen maakte hij aanstalten om te vertrekken. We lagen nog even te praten in elkaars armen en opeens zei hij: 'Ik moet je wat bekennen.' Toen stond hij op om zijn paspoort te pakken. Ik wist niet wat ik zag: hij was helemaal geen achttien, maar amper twee weken zestien! Het schaamrood steeg naar mijn kaken, tegelijk moest ik erg lachen. Ik zei dat ik eveneens wat op te biechten had; ik had immers ook gelogen over mijn leeftijd…

Nadat Renato was vertrokken was ik helemaal van slag. Dat ik het met zo'n jonge jongen had gedaan, shocking! Maar ergens vond ik het ook wel kicken. En hij leek veel ouder en was ook erg ervaren: hij had me verteld dat hij zijn eerste seksuele ervaring al had toen hij twaalf was. Nog altijd blijft de vrijpartij met Renato iets waar ik stilletjes van na kan genieten.

Op sommige momenten dat ik niet veel zin heb om te vrijen met mijn man, maar hij wel hoopvol aanstalten maakt, stel ik me Renato's mooie lichaam voor. Voor ik het weet ben ik dan helemaal opgewonden. Of ik me daar niet schuldig over voel naar mijn man toe? Welnee. Het is toch alleen een oude herinnering? Maar vertellen doe ik het ook niet, ik denk dat hij het toch niet zo leuk zal vinden…" 

Tekst: Lydia van der Weide