Chantal: “Ik snap het niet, want ik ben niet eens verliefd”
2 augustus 2013
Het ging lange tijd goed, maar uiteindelijk is Chantal toch weer voor de bijl gegaan en in bed beland met haar beste vriend.
Het ging lange tijd goed, maar uiteindelijk is Chantal toch weer voor de bijl gegaan en in bed beland met haar beste vriend.
Chantal (36): “Ik ken Jori al mijn halve leven. Op mijn achttiende volgden we dezelfde opleiding en kwamen naast elkaar te zitten. We konden ongelooflijk lachen samen, tot grote ergernis van onze omgeving. We werden echte maatjes. Waar hij was, was ik, en andersom. Maar van verliefdheid is nooit sprake geweest. We zouden ook niet bij elkaar passen. We zijn totaal verschillende types en het zou direct oorlog worden in een vaste relatie. Wél voelden ons wel tot elkaar aangetrokken. Daar kwamen we allebei open voor uit, want ook over seks konden we goed praten. We vertelden elkaar alles, zelfs de meeste intieme details. En na een jaar gebeurde dát, wat er eigenlijk altijd al zat aan te komen: we belandden samen in bed. Geweldig was het! Juist omdat we níet verliefd waren. Bij Jori kende ik geen enkele schaamte. De openheid die ik met hem had, had ik nooit eerder gekend. We deden het vaker, in het geheim. Een relatie hadden we immers niet en wilden we ook niet. We waren gewoon vrienden, maar net een beetje méér.
Ook toen Jori een vaste vriendin kreeg, bleven we met elkaar omgaan. En af en toe seks hebben. Zijn vriendin wist dat niet. Jori voelde zich daar niet schuldig over. ‘Wat ik met jou deel, gaat haar niets aan,’ vond hij. Toen ook ik vaste partner kreeg, konden we het nog steeds niet laten. Ik heb me daar vaak rot over gevoeld. Mijn vriend had behoorlijke moeite met Jori, maar hij deed zijn best het contact te accepteren, omdat hij geen jarenlange vriendschap wilde verbieden en mij op mijn woord vertrouwde dat er niets meer was tussen ons. Maar dat was er dus wél… Niet vaak, een paar keer per jaar, maar toch. Ieder keer nadat het was gebeurd, nam ik me voor om ermee te stoppen, maar het lukte niet. We hadden al zovaak samen gevreeën, wat maakte die ene extra keer nu nog uit? En het vrijen met Jori was een soort thuiskomen, iets wat er gewoon helemaal bij hoorde.
Toen mijn relatie op de klippen liep, had ik het gevoel dat ik een nieuwe kans kreeg. Bij een volgende relatie zou ik níet meer van twee walletjes eten. Mijn man Alexander ben ik inderdaad drie jaar lang trouw geweest. Drie jaar waarin de vriendschap met Jori eindelijk écht platonisch was, zoals iedereen altijd geloofde.
Maar een half jaar geleden ben ik toch weer voor de bijl gegaan. Ik had drank op, het was zo gezellig… Maar ik baal er enorm van. En ik snap het niet, want ik ben niet eens verliefd op hem! Ik zou toch sterker moeten zijn. Maar het is zo veilig, vertrouwd. Jori kent me zo goed. En omdat het niet vaak gebeurt, blijft het verschrikkelijk spannend. Jori is inmiddels ook getrouwd en heeft drie kinderen. Hij zegt: ‘Wij zijn gewoon minnaars voor het leven, verzet je daar nu niet tegen.’ En ik denk dat hij gelijk heeft. Maar ik hoop wel dat niemand er ooit achter komt, want we zouden veel mensen pijn doen.”