De Kunst van Nieuwsgierigheid
22 juni 2015
Drs. Nynke Nijman is psychologe, seksuele gezondheidsconsulente en werkt als seksuoloog. Van jongs af aan kon zij zich verbazen over de misvattingen die er bestaan over seks, over de verwachtingen die men heeft en het gebrek aan kennis dat er is. Wekelijks zal zij schrijven over seksualiteit en relaties.
Drs. Nynke Nijman is psychologe, seksuele gezondheidsconsulente en werkt als seksuoloog. Van jongs af aan kon zij zich verbazen over de misvattingen die er bestaan over seks, over de verwachtingen die men heeft en het gebrek aan kennis dat er is. Wekelijks zal zij schrijven over seksualiteit en relaties.
Mijn leven lang wordt me al verteld dat ik nieuwsgierig ben, in sommige gevallen zelfs te nieuwsgierig. Maar het heeft me op veel plekken gebracht en gelukkig heb ik de ultieme baan gevonden waarbij er van mij wordt verwacht dat ik nieuwsgierig ben naar het doen en laten van anderen. Nieuwsgierig zijn ben ik met de jaren een mooie eigenschap gaan vinden en ook in mijn werk moedig ik stellen aan: wees nieuwsgierig naar de ander!
Afgelopen week was ik op een congres waar Esther Perel sprak, een Vlaamse dame die al zo’n 30 jaar in New York woont. Zij werkt met stellen en probeert inzichten te verkrijgen over hoe zij met elkaar omgaan. Zoekend naar grappige Belgische woorden, met een sterk Engels accent, bevestigde zij wat ik al lang wist (of wat ik graag wilde geloven): nieuwsgierigheid maakt dat we meer over onze partner willen weten, maar ook dat we blijven verlangen naar onze partner.
Als we spreken over liefde, hebben we het over ‘iets hebben’, als we spreken over verlangen naar, hebben we het over ‘iets willen’. Hoe kan je iets willen wat je al hebt? Hoe kunnen we blijven verlangen naar wat we al hebben?
Hierbij lijkt een antwoord te schuilen in nieuwsgierigheid. Er moet een bepaalde afstand blijven bestaan tussen partners, waardoor er ruimte is voor nieuwsgierigheid. Door iets nog niet over je partner te weten, wil je er tijd in investeren om hier wel achter te komen. Je ontdekt stukjes van elkaar die je nog niet eerder zo had gezien, of die je vanuit een ander perspectief had bekeken. En zo kan je dus iets blijven willen wat je eigenlijk al hebt, maar waar je telkens andere kanten van ontdekt. Of je nou 1, 5, 10 of 30 jaar bij elkaar bent.
In een volledig transparante relatie hoeft er geen nieuwsgierigheid te zijn: er is immers niets om nieuwsgierig over te zijn wanneer je alles al weet. Een goede relatie hebben wordt dan ook niet zozeer gedefinieerd door ‘wij vertellen elkaar alles en weten alles van elkaar’, maar eerder door ‘wij zouden elkaar alles kunnen vertellen, maar zijn het niet naar elkaar verantwoord om dit te doen’. Om dit te kunnen, moeten we het kunnen verdragen om niet alles over onze partner te willen weten. Dit vraagt een balans tussen ‘niet geïnteresseerd zijn’ en ‘wantrouwend zijn’.
Zijn jij en je partner nog oprecht nieuwsgierig naar elkaar?
