Placeholder

Door sores met haar ex zoekt Irma troost bij de leuke Walter

Al snel wilt ze meer. Maar Walter wil zijn vrouw trouw blijven… ‘Ik zinspeelde op een paar wilde uren samen.’

Al snel wilt ze meer. Maar Walter wil zijn vrouw trouw blijven… ‘Ik zinspeelde op een paar wilde uren samen.’

Irma: “Als je de vele heftige interviews over ontrouw in vrouwenbladen leest, zou je haast denken dat geen enkele man is te vertrouwen. Maar ik heb onlangs ontdekt dat er ook heus nog wel eerlijke mannen zijn. Zoals Walter. Hoewel hij zich erg tot me aangetrokken voelt en weet dat hij mij zo in bed kan krijgen, wil hij zijn vrouw trouw blijven. Ik ontmoette hem op de opening van een tentoonstelling. De kunstenares is een vriendin van me en ik zou helpen met de hapjes. Dus ik was hard aan het werk, maar ik voelde me diep ellendig. Mijn relatie was kort daarvoor verbroken en ik maakte nog veel ruzie met mijn ex. De hele avond stuurde hij me hatelijke sms’jes, en dan weer smeekbedes. Gek werd ik ervan.

Toen zag ik Walter. Hij voelde kennelijk dat ik het moeilijk had en bleef steeds in mijn buurt, om me wat op te vrolijken. Eerst sprak ik alleen met hem als tijdverdrijf, later begon ik hem echt aardig te vinden. Rustig en belangstellend. En knap ook, op een heel subtiele manier. Bij het afscheid gaf hij me drie warme zoenen, één belandde half op mijn mond. Pas toen ik buiten stond, realiseerde ik mij hoe leuk ik hem vond. Dat hij mijn avond had gered. 

Ik had zijn kaartje gekregen, dus ik had hem al snel gemaild. Eerst nog onschuldig. Maar toen hij enthousiast terugmailde, zette ik de aanval in. Ik maakte hem, weliswaar met een grapje maar toch ongegeneerd, duidelijk dat ik wel op hem viel. Ik vond het heel spannend om zo direct te zijn. Meestal heb ik niet zoveel lef, maar door het verdriet om mijn ex werd ik roekeloos. We mailden over en weer en ik zag dat hij gevleid was door mijn toenaderingen. Hij gaf toe dat ik ook veel indruk op hem had gemaakt, die avond van onze ontmoeting. Toch hield hij me wat af. Heel brutaal stelde ik toch een afspraak voor, en maakte ik toespelingen op een paar wilde uren samen.

Diezelfde middag belde hij mij plotseling. Mijn hart sloeg over toen ik zijn stem hoorde. “Lieve, mooie Irma,” zei hij. “Je hebt geen idee wat een indruk jij die avond maakte en hoe jij nu mijn hoofd op hol brengt. En een beetje flirten is leuk. Maar ik moet je iets vertellen: ik ben getrouwd. Als we elkaar zien, gaat het zeker mis. Dat weet jij, dat weet ik. Hoe graag ik het ook wil, ik wil mij niet in zulke risicosituaties begeven. Snap je dat?”

Ik snapte het zeker. Hoewel ik best voor een paar uurtje zijn huwelijk wilde vergeten, hoor. Maar hij niet. Dat getuigt van respect, vooral voor zijn vrouw, maar ook voor mij. Hij vond me echt leuk, dat voelde ik gewoon. Heel soms mailen we nog. Hij noemt mij zijn droomvrouw. En hij is mijn droomvriendje. Soms, als ik ga slapen, fantaseer ik over hem. Daar word ik altijd vrolijk van. Omdat hij me er vertrouwen in geeft dat écht leuke mannen nog bestaan.”