‘Een schatje van een katje… maar de kater komt later!’
22 april 2012
Nu het lente is, worden er op internet overal nestjes jonge katten aangeboden. Maar wist je dat een katje minstens 12 weken bij zijn moeder moet blijven?
Nu het lente is, worden er op internet overal nestjes jonge katten aangeboden. Maar wist je dat een katje minstens 12 weken bij zijn moeder moet blijven?
Onhandelbaar
Op internet worden de kittens soms al vanaf 6 weken aangeboden. Veel mensen besluiten impulsief zo’n kleine pluizenbol in huis te nemen. Maar hoe aandoenlijk het katje ook is, veel kittens blijken op latere leeftijd agressief, onzindelijk of onhandelbaar. De reden? Ze verlaten het nest veel te vroeg, waardoor ze niet goed gesocialiseerd.
Waardevolle lessen
In het nest leren de kittens waardevolle lessen. Het stoeien en vechten met nestgenootjes heeft een belangrijke functie voor hun sociale ontwikkeling. Ze leren waar hun grenzen liggen en voelen aan den lijve dat het pijn doet als je te hard bijt of krabt. Moederpoes speelt daarbij een belangrijke rol, want zij is de sterkste en is als enige in staat om een kitten te corrigeren als het te ver gaat.
De Sophia KattenBond organiseert van 23 tot en met 29 april de Week van het Kitten. Tijdens deze week willen ze zoveel mogelijk mensen laten weten dat het belangrijk is om katjes minstens twaalf weken bij de moeder te laten blijven.
Ineke en Lotje
Ineke Hussem heeft dit meegemaakt. In september 2012 besloot Ineke een katje in huis te nemen. Op Marktplaats.nl stond een poesje van acht weken oud waar ze direct voor viel. Een afspraak werd gemaakt en ze kon het diertje diezelfde dag nog ophalen. ‘Ik noemde haar Lotje, ze was erg lief en aanhankelijk. De eerste nacht ging ze niet piepen, maar kwam lekker tegen me aan liggen slapen.
Op een gegeven moment merkte ik dat ze begon te bijten. Niet alleen met spelen, maar zomaar in je hand of been. Ik zocht er instantie nog niks achter, het was immers een jong katje en ze moest nog veel leren. Maar langzaamaan werd het steeds erger en soms viel ze me ineens aan, sloeg met haar poten en beet venijnig van zich af. Vooral van handen moest ze niks hebben; haar aaien was niet meer mogelijk. Als ik mijn hand naar haar uitstak, beet ze daar direct in.
Niet fijn natuurlijk, ik had constant wonden aan m’n handen en benen. Tijdens mijn vakantie liep het uit de hand: terwijl ik weg was, heeft ze de verzorger aangevallen. Toen moest ik wel toegeven dat dit niet normaal was en er iets moest gebeuren. Ik besloot hulp te zoeken in de vorm van een kattengedragstherapeut. Nu weet ik gelukkig eindelijk hoe het gedrag van Lotje in elkaar zit en is onze relatie veel beter.’
Kijk voor meer informatie op www.sophiakattenbond.nl en www.sophia-vereeniging.nl
