Miranda: ‘De hormonen gieren door mijn lijf’

18 oktober 2014

Sinds Miranda zwanger is, gieren de hormonen door haar lijf. Haar man wil alleen geen seks met haar hebben tijdens de zwangerschap, dus heeft Miranda ergens anders haar lust weten te stillen…

Sinds Miranda zwanger is, gieren de hormonen door haar lijf. Haar man wil alleen geen seks met haar hebben tijdens de zwangerschap, dus heeft Miranda ergens anders haar lust weten te stillen…

Miranda (32): “Joost en ik heb altijd een goed seksleven gehad. De eerste tijd dat we elkaar kenden, konden we niet van elkaar afblijven, zoals dat gaat als je net verliefd bent. We deden het echt overal, op de gekste plekjes. Later zakte de heftigste aantrekkingskracht, toen we gingen samenwonen en trouwden, maar we hadden het nog altijd leuk in bed. En soms waren we nog steeds in voor maffe dingen. 2 jaar geleden nog, op vakantie, hebben we het onverwacht in de duinen gedaan. De warme zon werkte zó prikkelend.

Voor mij was seks belangrijk, voor Joost nog meer. Hij kon echt klagen als we de gemiddelde 2 keer per week eens niet haalden. Ik had dan ook nooit gedacht dat het mogelijk was dat zijn libido tot het nulpunt zou zakken. En toch is dat zo. Sinds ik zwanger ben. Iets waar we allebei erg naar uitkeken. De dag dat de zwangerschapstest positief bleek, waren we door het dolle heen. We zijn lekker uit eten geweest in een goed tentje in de buurt. Hoewel ik natuurlijk alleen maar fris bestelde, en Joost solidair met me mee deed, waren we dronken van geluk. Blij lachend struikelden we ons huis binnen. Ik probeerde Joost meteen naar onze slaapkamer te trekken om ons feestje daar voort te zetten, maar Joost wist dat te ontwijken.

3 weken heeft hij me aan het lijntje gehouden met smoesjes, toen kwam het hoge woord eruit: hij wilde niet meer vrijen nu ik zwanger was. Ja, natuurlijk wist hij dat er in alle boekjes staat dat het geen kwaad kan voor het kind. Maar hij vond het een raar idee. Het stootte hem af. Nee, ik niet, zo moest ik het niet opvatten, maar het feit dat we het nu niet meer met z’n tweeën, maar met z’n drieën deden. Sprakeloos staarde ik hem aan. Wat was dit voor een onzin? Er was zelfs nog niets aan mijn lichaam te zien! En ik had juist hartstikke veel zin. Sterker nog, ik wilde alle dagen wel. En als hij nu nog in was voor alternatieven, orale seks bijvoorbeeld. Maar nee, hij kon mij, buiten zoenen en knuffelen, niets bieden. Hij zag me niet meer als lustobject, klaar. Dat zou later heus weer goed komen, beloofde hij, maar nu…. Nee.

In het begin was ik vooral bang dat híj vreemd zou gaan. Ik ken hem, hij kan niet zonder seks. Hij heeft me gezworen dat hij dit niet zou doen, en ik geloof hem. Hij is zó lief en zorgzaam voor me. Maar daarna begon mijn eigen verlangen me dwars te zitten. Want ik zat heerlijk in mijn vel en voelde me supersexy. De hormonen gierden door mijn lichaam. Ik voelde me weer net zo opgewonden als toen ik net verliefd was. Alleen had ik toen enkel zin in Joost. Maar nu kreeg ik ook knikkende knieën bij andere mannen. En omdat Joost mij afwees… Tja, het kon niet uitblijven.

Ik heb het gedaan met een ex. Ik wist dat hij altijd nog wel in was voor een potje seks met mij. Ik heb hem opgezocht en bewust verleid. Het was een explosieve vrijpartij waar ik dagen van heb nagenoten. En daar is het niet bij gebleven. Ik heb hem nog een paar keer gezien en ook via internet heb ik een aantal afspraakjes gemaakt. Heel anoniem, ergens ver weg, zonder mijn ware naam te geven. Het was absoluut niet mijn bedoeling om die mannen echt te leren kennen. Want ik wil mijn relatie niet kwijt, ik hou alleen van Joost. Dit is alleen maar lust. Waanzinnige, dierlijke lust haast. Maar die moet wel gestild worden en als Joost dat niet wil doen, dan heeft hij pech. Schuldig voel ik mij niet. Want zijn gedrag is toch volkomen idioot?

Ik heb er met vriendinnen over gepraat – die níet weten dat ik vreemdga, daar houd ik angstvallig mijn mond over – en een paar van hen hadden net zoveel zin in seks als ik tijdens hun zwangerschap. Zíj vreeën de sterren van de hemel met hun man in die tijd. Dat heb ík weer, een partner die dat niet wil. Ik hoop maar dat het straks weer goed gaat komen. Joost mag van mij echt niets zien bij de bevalling. Hij moet gewoon naast me staan, aan het hoofdeind van het bed. Want voordat je het weet, wil hij door nare horrorbeelden later óók geen seks meer met mij…”

Tekst: Lydia van der Weide