Naomi nam afstand van haar jaloerse vriend

5 november 2015

“Mijn ex-vriend Erwin is ooit bedrogen door een vroegere vriendin van hem. Heel afschuwelijk. Voor hem, én voor mij. Hij is daar namelijk zo achterdochtig door geworden, dat hij bijna niet meer in staat is tot een normale relatie”

“Mijn ex-vriend Erwin is ooit bedrogen door een vroegere vriendin van hem. Heel afschuwelijk. Voor hem, én voor mij. Hij is daar namelijk zo achterdochtig door geworden, dat hij bijna niet meer in staat is tot een normale relatie”

"Ik haat zijn ex om wat zij hem heeft aangedaan! Want Erwin was mijn grote liefde. Toch heb ik ervoor gekozen om zonder hem verder te gaan, en hoewel ik hem nog iedere dag mis, weet ik dat ik de juiste beslissing heb genomen.

Ik ontmoette Erwin op een oud- en nieuwfeest. Er werden door wat vrienden toespelingen gemaakt dat wij een leuk stel zouden vormen. Ik moest toegeven dat hij wel een erg lekker ding was! We wisselden telefoonnummers uit, en toen hij een paar dagen later belde vond ik het heel spannend om met hem af te spreken. Die avond werden we verliefd. De eerste tijd was er geen wolkje aan de lucht. We brachten veel tijd samen door, gingen helemaal in elkaar op. Al snel vertelde Erwin mij over Sascha, zijn ex. Ze hadden trouwplannen, maar het begon haar te benauwen. In plaats van dat met hem te bespreken, begon ze een verhouding met de buurman. Vanaf de eerste dag heeft Erwin nattigheid gevoeld, maar Sascha praatte het hem uit zijn hoofd. Er was niets aan de hand, echt niet. Tot hij ze zag kussen in de tuin. Hij heeft daar een behoorlijke klap van gehad. Ik vond het heel zielig voor hem en beloofde hem zoiets nooit, echt nooit te doen.

Toen we na de eerste maanden van hevige verliefdheid onze eigen bezigheden weer oppikten, merkte ik al snel dat hij erg jaloers was. Zelf had ik nog altijd fijn contact met de jongen met wie ik eerder een relatie had gehad, maar Erwin maakte dat contact onmogelijk. Hij kon er zo eindeloos over doorzeuren, dat dat mijn plezier al van tevoren verpestte. Zo ging dat met alle mannelijke vrienden die ik had. Het was makkelijker om hen maar even niet te zien; ik hoopte dat Erwin wel zou bijtrekken. Maar het werd alleen maar erger. Het liefst ging hij gewoon overal mee naar toe, dan kon hij mij in de gaten houden. Als ik met een vriendin naar een café ging, onderwiep hij me na afloop aan een kruisverhoor. Waren er veel mannen geweest? Had ik misschien met één van hen gepraat? Had ik soms geflirt? Ik werd er doodmoe van. Steeds moest ik hem maar overtuigen dat ik écht alleen van hem hield, dat ik geen interesse had in anderen en dat ik er werkelijk niet over peinsde om vreemd te gaan. Het was vreselijk, want tussen deze jaloerse buien door hadden we het fantastisch. We konden zo lachen samen, en nachtenlang praten over alles wat ons bezigheid. Alleen als het over andere mannen ging, kroop er een duiveltje in Erwin en was hij niet meer voor rede vatbaar.

We zijn op vakantie gegaan en genoten heel erg. Op de één na laatste dag kreeg ik een vrolijk, onschuldig sms’je van een collega van me. Een man. Ik zei niets, ik wilde geen oeverloze discussies die nergens op zouden slaan. Maar Erwin vond het sms’je. Het bleek dat hij elke dag mijn telefoon doorspitte. Hij ging door het lint. Wat was dit voor een berichtje? Als het zo onschuldig, was, waarom had ik hem dan niets verteld? Zie je, ik deed van alles achter zijn rug om. Hoe diep het zat, was duidelijk doordat hij in tranen uitbarstte. Ik troostte hem zo goed mogelijk, maar hij bleef me beschuldigen van de meest vreselijke dingen. Met grote ellende zijn we naar Nederland afgereisd. Tijdens die hele reis heeft hij geen woord gezegd. Toen wist ik: het is genoeg geweest. Het is over. Uit. In Nederland stond hij al snel met een grote bos rozen bij mijn werk. Maar ik heb hem afgeweerd. Ik vond het heel erg, óók voor mezelf, maar ik kon hier niet mee verder gaan. Ik hou van hem, maar ik laat me niet op deze manier behandelen. Hij heeft gehuild en nog heel veel moeite voor me gedaan. Maar ik heb, met pijn in mijn hart, afstand gehouden.”